Stille tijden….

We leven van dag tot dag en nemen de kennis van alle vakmensen ter harte en volgen de instructies op die ons worden opgedragen door overheid en specialisten.

In winkels zie ik een ander beeld, weinig afstand, maar wel geduld en begrip en voelbaar is dat iedereen toch een beetje rekening met elkaar wil houden, de lontjes worden weer wat langer en we knikken sneller instemmend als we non-verbaal ergens om vragen……

Ik sta nu vooral stil bij wat we hierna gaan doen als we gaan overleven. Gaan we weer terug naar die snelle economie met alle gevolgen van dien of kunnen we leren van dit natuur lesje (lees ramp!!).

Voorbeeld: 880.000 mensen sterven jaarlijks aan luchtvervuiling en omdat we nu minimaal reizen, zowel met auto’s als met vliegtuigen en ander gemotoriseerd verkeer, minder uitstoot hebben omdat er minder geproduceerd word hebben we die vervuiling al met 30% terug gebracht.

Wel iets om over na te denken lijkt me.

Want de symptoombestrijding die we nu toepassen leidt niet tot hogere weerstand van het menselijk lichaam en zal op lange termijn niet ons systeem versterken. De natuur blijft namelijk gewoon zijn werk doen en zal steeds sterker optreden met de speldenprikken van de parasieten die we reeds kennen of waar we nog kennis mee gaan maken.

Ik moet steeds denken aan een van mijn leermeesters, Leo Geelen, een varkensboer in Velden bij Venlo. Op de Schandeloo aldaar runde hij een varkensboerderij met zo’n 1200 scharrelvarkens. Ik kwam daar in de jaren 1984-1987 en hij leerde mij dat varkens heel erg veel op mensen lijken. Het zijn kudde dieren die, ook als je ze veel ruimte geeft altijd tegen elkaar aan liggen. Dat voelt namelijk veilig en bovendien is het gezellig en warm!

Wat hij vooral vertelde was dat hij geen preventieve antibiotica gebruikte want hij wilde alleen sterke varkens die hij met een goed geweten na de slacht ook aan zijn eigen kinderen kon voorzetten na bereiding.

Die varkens verbleven met hun biggen op een terrein zo groot als 20 voetbalvelden en hadden vrije inloop naar stallen en weer terug.Als ze een griepje kregen gingen ze naar het quarantainegebied en kregen ipv een prik gewoon noten, olijvenpulp en eikels en herstelden na een paar dagen weer. Iedere zaterdag werden ze extra verwend, dan ging Leo met de worteltjes kar rond en werden ze bijgevoerd met zoetsappige wortels en fruit.

Deze boer liep zijn tijd ver vooruit want hij was de derde generatie die zo werkte en ondanks dat hij al 2 x was geruimd omdat bij de varkens van de buurman varkenspest was geconstateerd was hij onvermurwbaar in zijn werkwijze.

Hij zei steeds tegen de ruimers: “als je bij een van mijn dieren het pestvirus aantreft krijg je mijn hele boerderij gratis en voor niks”. Maar dat mocht niet baten, regels zijn regels zeiden ze dan en dan werden er 1200 gezonde varkens afgemaakt.

Wat ik hiermee wil zeggen?

• Het goede van het slechte scheiden is noodzakelijk om tot een goed en verantwoord resultaat te komen
• We moeten keuzes maken in kwalitatieve zin, niet kwantitatief
• We moeten vooral met wat minder tevreden zijn en ons niet laten leiden door resultaatmanagement (dat is alleen een hulpmiddel, geen doel)
• We moeten zorgen dat diegenen die het echte werk doen ook daarvoor maximaal beloond worden en vooral daardoor gestimuleerd worden om hun goede werk voort te zetten
• We moeten trots zijn op wat we samen bereiken en dat gebruiken als leidraad voor een plan van de volgende dag

Lieve mensen,

We staan nu toch even stil, gebruik die tijd om alles eens even te overdenken en maak wat energie vrij om dadelijk bij te dragen aan een gezonde samenleving…..

Gastvrije groet, Jack